میگرن وستیبولار : سرگیجه‌ای که با میگرن همراه است

میگرن وستیبولار حملات میگرن می‌توانند بر بخش‌های مختلف مغز تأثیر بگذارند و منجر به طیف وسیعی از علائم شوند. یکی از انواع خاص این بیماری که با نام میگرن دهلیزی شناخته می‌شود، عمدتاً بر سیستم دهلیزی تأثیر می‌گذارد. سیستم دهلیزی در گوش داخلی قرار دارد و نقش مهمی در حفظ تعادل و درک فضایی ایفا می‌کند.

میگرن وستیبولار نوعی از سرگیجه است که در افراد مبتلا به علائم میگرن رخ می‌دهد. در این حالت، افراد احساس می‌کنند که خودشان یا اشیاء اطرافشان در حال حرکت هستند، در حالی که واقعیت چنین نیست. این وضعیت معمولاً ناشی از مشکلات در سیستم دهلیزی گوش، بخشی از گوش داخلی که وظیفه حفظ تعادل بدن را بر عهده دارد، ایجاد می‌شود.

برخلاف میگرن‌های رایج که با سردردهای شدید همراه است، میگرن وستیبولار ممکن است بدون سردرد رخ دهد، هرچند بسیاری از افرادی که به میگرن کلاسیک (با اورا) مبتلا هستند، این نوع میگرن را نیز تجربه می‌کنند.
میگرن وستیبولار که به عنوان میگرن گوشی یا میگرن تعادلی نیز شناخته می‌شود، می‌تواند با سرگیجه ، عدم تعادل و حتی مشکلات شنوایی همراه باشد.

این اختلال بر کیفیت زندگی افراد تأثیرات منفی زیادی دارد و تشخیص و درمان به موقع آن اهمیت بالایی دارد. در کلینیک شنوایی و تعادل سپهر رشت، با بهره‌گیری از روش‌های پیشرفته، به تشخیص و درمان این نوع میگرن کمک می‌کنیم و راهکارهای مناسبی را برای بیماران ارائه می‌دهیم.

مدت زمان بروز علائم میگرن وستیبولار

میگرن وستیبولار معمولاً نشانه‌هایی مانند سرگیجه و عدم تعادل را برای مدت کوتاهی نشان می‌دهد، اما این علائم می‌توانند از چند دقیقه تا چند ساعت ادامه داشته باشند. در برخی موارد، ممکن است علائم به مدت چند روز باقی بمانند. به ندرت پیش می‌آید که این نوع میگرن بیشتر از 72 ساعت طول بکشد. حرکت سر اغلب باعث تشدید این علائم می‌شود، و علاوه بر سرگیجه، عدم تعادل، سبکی سر و حتی گیجی نیز احساس می‌شود. این علائم می‌توانند بسیار آزاردهنده باشند و تأثیرات منفی بر زندگی روزمره بگذارند.

علائم میگرن وستیبولار

یکی از ویژگی‌های خاص میگرن وستیبولار این است که همیشه با سردرد همراه نیست. علائم اصلی این اختلال شامل سرگیجه‌ای است که ممکن است در لحظاتی خاص بروز کند. سیستم دهلیزی گوش داخلی که مسئول حفظ تعادل بدن است، در ایجاد این علائم نقش دارد. برخی از شایع‌ترین علائم این نوع میگرن شامل موارد زیر است:

• سرگیجه‌های مداوم که بیش از چند دقیقه طول می‌کشد.
• تهوع و استفراغ همراه با سرگیجه
• مشکلات تعادلی که باعث ناپایداری در ایستادن و حرکت می‌شود
• حساسیت حرکتی شدید، به طوری که حرکت دادن سر، چشم یا بدن ممکن است باعث تشدید سرگیجه شود
• احساس گیجی و ناپایداری، مشابه تجربه‌ای که فرد ممکن است در یک قایق داشته باشد
• حساسیت به صدا و تحریک‌پذیری نسبت به صداهای بلند
• سبکی سر و احساس بی‌ثباتی.
• نورهای چشمک‌زن یا نورهای درخشان که در بینایی ظاهر می‌شوند (اورای میگرن)
• سردردهای یک طرفه و ضربان‌دار که اغلب با فعالیت بدتر می‌شوند.

این علائم می‌توانند از شدت کم تا زیاد متغیر باشند و در بسیاری از موارد میگرن وستیبولار باعث ناتوانی در انجام کارهای روزمره می‌شود. افرادی که با این علائم مواجه هستند، ممکن است در محیط کاری یا زندگی شخصی با مشکلات جدی روبه‌رو شوند، چرا که انجام فعالیت‌های ساده نیز برای آن‌ها دشوار و خسته‌کننده می‌شود.

عوامل تشدید کننده میگرن وستیبولار

بسیاری از عوامل تحریک‌کننده میگرن که باعث ایجاد انواع دیگر میگرن می‌شوند، می‌توانند باعث تشدید میگرن وستیبولار نیز شوند. برخی از این عوامل شامل موارد زیر است:

• استرس: سطوح بالای استرس می‌تواند علائم را برانگیزد.
• تغییرات آب و هوا: تغییرات آب و هوایی ممکن است باعث ایجاد حملات شود.
• تغییرات هورمونی: نوسانات هورمونی، به ویژه در زنان، می‌تواند قابل توجه باشد
• کمبود خواب: استراحت ناکافی می‌تواند به حملات منجر شود
• کم آبی: نوشیدن ناکافی مایعات ممکن است یک عامل خطر باشد
• رژیم غذایی: برخی غذاها یا عادات غذایی می‌توانند علائم را تحریک کنند
• سیگار کشیدن: مصرف دخانیات می‌تواند این عارضه را تشدید کند
• فشار خون بالا
• دوره قاعدگی

همچنین، برخی غذاها و نوشیدنی‌ها می‌توانند علائم میگرن دهلیزی یا میگرن تعادلی را تحریک کنند. مواد غذایی که بیشترین تاثیر را در تشدید این نوع میگرن دارند شامل:

• شکلات
• پنیرهای کهنه
• مونوسدیم گلوتامات (MSG) که در بسیاری از غذاهای فرآوری شده یافت می‌شود
• گوشت‌های فرآوری‌شده مانند سوسیس و کالباس
• قهوه و سایر نوشیدنی‌های حاوی کافئین
• نوشابه‌های گازدار که حاوی کافئین هستند

زنان بیشتر از مردان در معرض خطر ابتلا به میگرن وستیبولار قرار دارند. بر اساس برخی مطالعات، به نظر می‌رسد که این نوع میگرن در تاریخچه خانوادگی افراد نیز مشاهده می‌شود، هرچند تحقیقات علمی همچنان در حال بررسی این ارتباط هستند.

چگونه میگرن دهلیزی تشخیص داده می‌شود؟

تشخیص میگرن دهلیزی (یا میگرن وستیبولار) ممکن است چالش‌برانگیز باشد، زیرا هیچ آزمایش خون یا تصویربرداری خاصی برای شناسایی قطعی آن وجود ندارد. با این حال، پیشرفت‌های اخیر در علم پزشکی و تکنولوژی ابزارهایی برای تشخیص دقیق این اختلال فراهم کرده است.

۱. بررسی سوابق پزشکی و علائم بیمار

اولین قدم برای تشخیص میگرن وستیبولار ، مشاوره با پزشک و بررسی علائم بیمار است. پزشک درباره سابقه سردردهای میگرنی، تعداد دفعات سرگیجه، مدت زمان هر حمله و علائم همراه مثل تهوع، حساسیت به نور یا صدا و سرگیجه در تغییر وضعیت از بیمار سوال می‌کند.

۲. معیارهای تشخیص

پزشکان معمولاً از معیارهای تشخیصی انجمن بین‌المللی سردرد استفاده می‌کنند. این معیارها شامل وجود میگرن در سابقه بیمار و تجربه حداقل ۵ بار سرگیجه شدید است که از چند دقیقه تا چند روز طول می‌کشد.

۳. آزمایش‌های وستیبولار (سیستم تعادلی بدن)

پزشک ممکن است از تست‌های تخصصی برای ارزیابی عملکرد سیستم تعادلی بدن استفاده کند. تست‌هایی مثل VNG و vHIT به بررسی حرکات غیرعادی چشم‌ها در واکنش به سرگیجه کمک می‌کنند و برای تشخیص مشکلات تعادلی استفاده می‌شوند.

۴. تصویربرداری پزشکی

برای رد سایر علل مثل تومورهای مغزی یا التهاب‌های گوش داخلی، ممکن است پزشک درخواست MRI یا سی‌تی‌اسکن دهد. این تصویربرداری‌ها به شناسایی مشکلات ساختاری کمک می‌کند.

۵. آزمایش‌های شنوایی

چون سیستم تعادلی و شنوایی در گوش داخلی به هم مرتبط هستند، پزشک ممکن است درخواست تست‌های شنوایی‌سنجی بدهد تا ارتباط بین مشکلات شنوایی و سرگیجه بررسی شود.

تشخیص درست و به‌موقع میگرن گوشی می‌تواند به مدیریت بهتر علائم و بهبود کیفیت زندگی بیمار کمک کند. در کلینیک شنوایی و تعادل سپهر در رشت، تیم متخصص ما با بهره‌گیری از جدیدترین تکنیک‌ها و فناوری‌ها آماده‌اند تا تشخیص صحیح و راهکارهای درمانی مناسب را به بیماران ارائه دهند.

درمان، پیشگیری و مدیریت میگرن وستیبولار

درمان میگرن وستیبولار به مدیریت علائم و نشانه‌ها کمک می‌کند. داروهایی که برای کنترل سرگیجه استفاده می‌شوند، می‌توانند به تسکین علائم این اختلال نیز کمک کنند. این داروها شامل موارد زیر هستند:

• تریپتان‌ها: اغلب برای تسکین میگرن استفاده می‌شوند.
• آنتی‌کولینرژیک‌ها و آنتی‌هیستامین‌ها: به سرگیجه و تهوع کمک می‌کنند.
• بنزودیازپین‌ها: ممکن است اضطراب مرتبط با علائم را کاهش دهد.
• داروهای ضد تهوع: برای مدیریت تهوع و استفراغ مفید هستند

تغییرات در سبک زندگی نیز می‌تواند به پیشگیری و مدیریت میگرن وستیبولار کمک کند. این تغییرات شامل:

• کاهش استرس: تکنیک‌هایی مانند ذهن‌ آگاهی و تمرینات آرامش‌بخش می‌توانند کمک کنند
• هیدراتاسیون: خوردن آب کافی برای سلامت کلی ضروری است
• ورزش منظم: فعالیت بدنی می‌تواند دفعات حملات را کاهش دهد
• رژیم غذایی سالم: رژیم غذایی متعادل از سلامت کلی حمایت می‌کند
• بهداشت خواب خوب: اولویت دادن به خواب با کیفیت ضروری است

اگر قاعدگی یکی از عوامل تحریک‌کننده میگرن وستیبولار باشد، ممکن است مصرف آب به ویژه در این دوره تأثیرگذار باشد و بهتر است از غذاهای شور پرهیز شود. همچنین، اجتناب از غذاها و نوشیدنی‌هایی که معمولاً باعث تحریک میگرن می‌شوند، می‌تواند در پیشگیری از بروز حملات مؤثر باشد.

میگرن تعادلی یک اختلال پیچیده و چالش‌برانگیز است که می‌تواند زندگی روزمره بیماران را تحت تأثیر قرار دهد. با این حال، با تشخیص دقیق و مدیریت مناسب، می‌توان علائم این بیماری را کنترل و بهبود بخشید. در کلینیک سرگیجه سپهر در رشت، تیم ما متعهد است که با بهره‌گیری از تکنولوژی‌های پیشرفته و رویکردهای درمانی جدید، بهترین راهکارهای درمانی را برای بیماران فراهم کند. اگر با علائمی مانند سرگیجه‌های مکرر، مشکلات تعادلی، یا سردردهای میگرنی مواجه هستید، با ما تماس بگیرید تا شما را در مسیر بهبود و کاهش علائم همراهی کنیم.

سوالات متداول میگرن وستیبولار : سرگیجه‌ای که با میگرن همراه است